Od lat 70 XX wieku prowadzone są tu badania archeologiczne, które pozwoliły na rozpoznanie tego miejsca jako ważnego centrum obróbki bursztynu już w młodszej epoce kamienia (3100-2400 lat p.n.e.). Na zalewanych przez morze brzegach osadzały się bryły bursztynu, które od wiosny do jesieni zbierali i przetwarzali ówcześni rzemieślnicy z Wysoczyzny Elbląskiej. Obliczenia wskazują, że na powierzchni ok. 1 km2 funkcjonowało tu około 900 pracowni bursztyniarskich, mamy więc do czynienia z najstarszym i największym znanym nauce ośrodkiem przetwórstwa bursztynu na świecie. Bursztyn z Niedźwiedziówki docierał najpierw w okolice Sandomierza. Stamtąd handlem wymiennym wędrował dalej – do środkowej i południowej Europy. Wymiana handlowa zapoczątkowała czas ogromnej popularności bursztynu na południu, co poskutkowało jego pojawieniem się w kulturze Mykeńskiej (1600-1100 r. p.n.e.), której najsłynniejszym władcą był Agamemnon – legendarny uczestnik wojny trojańskiej.

Badania archeologiczne prowadzone są co roku w lipcu, wtedy też można odwiedzić to słynne na całym świecie centrum obróbki bursztynu.