Młyn jest jednym z najstarszych obiektów budownictwa przemysłowego w Polsce. Wzniesiony został w lewobrzeżnym Słupsku obok mostu nad Młynówką, na książęcej posesji około 1310 r. Kamień młyński poruszało koło wodne zainstalowane na kanale przekopanym od Słupi. Ilość wody w kanale była regulowana odpowiednimi stawidłami. Duża, jak na tamte czasy, kubatura młyna oraz małe wąskie okienka, zachowane w partiach przyziemia i parteru murów gotyckich świadczą, że budynek ten pełnił równocześnie funkcję spichlerza.

Na trzech poziomach młyna – spichlerza zorganizowano stałą wystawę etnograficzną obrazującą kulturę ludową Pomorza Środkowego. W ekspozycji uwzględniono kulturę ludności rodzimej (Słowińców, Kaszubów Bytowskich, Krajniaków Złotowskich jak również z podkoszalińskich wsi Jamno i Łabusz), a także kulturę ludową osadników przybyłych na Pomorze Środkowe po ostatniej wojnie.