Przepiękna pozostałość po białych mnichach, cystersach, którzy gospodarzyli i modlili się w Oliwskim opactwie.

Długa, ceglana bazylika (107 m) z transeptem i obejściem wokół prezbiterium, wznoszona etapami w okresie: romańskim i romańsko-gotyckim (XIII w.) oraz gotyckim (2. poł. XIV w.) Widocznymi elementami romańsko-gotyckiej bazyliki są m.in. filary transeptu, ostrołukowe, uskokowe arkady międzynawowe z półkolumnami o trapezowych głowicach przy filarach.

Znacznie później bo w 1582 r. powstały piękne późnogotyckie sklepienia gwiaździste smukłej nawy głównej. Katedra słynie głównie ze swoich wspaniałych rokokowych organów na których odbywają się w sezonie letnim koncerty organowe. Zostały one zbudowane w latach 1763-88 przez Jana Wulfa z Ornety, ukończone przez organmistrza gdańskiego Fryderyka Rudolfa Dalitza. Składają się z 7876 piszczałek wykonanych z drewna dębowego, jodłowego, sosnowego i z cyny.

We wnętrzu katedry są 23 ołtarze, przeważnie o dużej wartości artystycznej. Reprezentują trzy style architektoniczne- renesans, barok (w większości) i rokoko.

Foto: M. Bieliński – Dep. Turystyki UMWP