Katedra Oliwska stanowi jeden z najbardziej znanych i najchętniej odwiedzanych zabytków sakralnych Trójmiasta. Corocznie progi tej pocysterskiej świątyni przekraczają rzesze turystów, lecz nie każdy zdaje sobie sprawę, że za dość masywnymi drzwiami znajdującymi się w jej południowym skrzydle, kryje się kolejna niespodzianka!

Przekroczenie ich spowoduje, że poczujesz się tak, jakbyś cofnął się w czasie i przypadkiem zbłąkał pod cysterski dach. Wrażenie to nie jest pozbawione podstaw, ponieważ właśnie za nimi znajduje się wejście do poklasztornych zabudowań oliwskich.

Szczególną cechą tego miejsca jest panująca tam charakterystyczna, trudna do opisania aura. Zewsząd emanuje spokój i harmonia. Grube mury krużganków skutecznie izolują od miejskiego gwaru i dają przyjemny chłód w letnie, upalne dni, a wirydarz, czyli niewielki, wewnętrzny ogród, umożliwia odpoczynek przy dobiegających zza ścian, przytłumionych dźwiękach organowej muzyki. Właśnie w tej niesamowitej atmosferze osadzone jest niewielkie muzeum. Zwiedzający mogą w nim zapoznać się z wystawą prezentującą rzeźbę sakralną, sprzęty liturgiczne, pamiątki po gdańskich biskupach oraz przepiękne ornaty pocysterskie. Dla turystów otwarty jest również wyłożony dębową boazerią refektarz, czyli miejsce, gdzie mnisi jadali niegdyś posiłki. Można tam znaleźć galerię portretów panujących tu do 1740 roku opatów. Nad nimi, na wyższych partiach ścian widnieją malarskie przedstawienia scen z życia Świętego bernarda z Clairvaux, który dał początek zakonowi cystersów. Jednym z ważniejszych miejsc w muzeum jest tzw. Sala Pokoju Oliwskiego, upamiętniająca zakończenie w 1660 roku długoletnich zmagań polsko- szwedzkich.

Muzeum działa od 1975 roku. Jego uroczystego otwarcia dokonał ówczesny biskup Krakowa- kardynał Karol Wojtyła oraz biskup Diecezji Gdańskiej- Lech Kaczmarek. Dla turystów, otwarte jest wyłącznie w miesiącach letnich.

Nieudostępnione dla zwiedzających sale pocysterskiego klasztoru, a w szczególności znajdujące się na piętrze dawne dormitoria mnichów, zajmowane są dziś przez Gdańskie Seminarium Duchowne.

autor: Joanna Waszczak