Były to Batalionowe i Kompanijne Rejony Umocnione – rodzaj pododdziału określał wielkość ośrodka obrony. Obecnie nieformalnie mówi się „Linia Rokosowskiego”, „Wał Bałtycki”, etc. Fortyfikacje zbudowano jak typowe umocnienia polowe, lecz wykorzystując prefabrykaty betonowe zamiast drewna, a podstawowym elementem była lekka płyta w kształcie trapezu.
Batalionowy Rejon Umocniony nr 2 „Hel” zbudowano w latach 1953-1954 na cyplu Półwyspu Helskiego, na północ od miejscowości Hel. Zajmował teren o szerokości około 4 km oraz głębokości 1,5 km. Na tym terenie przygotowano okopy o długości 14.200 m, wyłożone płytami żelbetowymi na bokach i odcinkami nimi przykryte. Fortyfikacje były mocno rozproszone i obejmowały wiele stanowisk ogniowych, punktów obserwacyjnych oraz ukryć dla ludzi i sprzętu. Przedłużeniem tych fortyfikacji na zachód jest Kompanijny Rejon Umocniony 3. BAS, obejmujący okopy długości około 3 km.
Obecnie najłatwiej zobaczyć dawne fortyfikacje 2. BRU przy drodze do baterii „duńskiej”.
