Rezerwat położony jest na parabolicznej wydmie porośniętej starym lasem bukowo-dębowym. U podnóża wydmy znajdują się bagna i torfowiska, na których można spotkać między innymi rosiczkę.

Bardzo cennymi gatunkami flory w tym rezerwacie są porosty, zinwentaryzowano ich tu 79 gatunków, z czego ponad połowa znajduje się na czerwonej liście porostów ginących i zagrożonych, m.in.: granicznik płucnik Lobaria pulmonaria, brodaczka kępkowa Usnea hirta, Rinodina exigua, Thelotrema lepadinum, Cladonia polydactyla, Bacidia rosella, Bacidia incompta, Gyalecta ulmi, gatunki z rodzaju Pertusaria. Flora roślin naczyniowych jest wyjątkowo skromna, co jest wynikiem ubogiego i mało zróżnicowanego podłoża. Występują tu cztery gatunki objęte częściową ochroną: kruszyna pospolita Frangula alnus, turzyca piaskowa Carex arenaria, bagno zwyczajne Ledum palustre, paprotka zwyczajna Polypodium vulgare.

W rezerwacie regularnie bytuje większość gatunków zwierząt spotykanych w naszych lasach: jelenie, sarny, dziki i lisy. Bardzo cennym elementem rezerwatu są stare dziuplaste buki będące miejscem lęgowym różnych dziuplaków.

Cel ochrony Rezerwatu Babnica jest zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych starego bukowo-dębowego lasu rosnącego na zboczu wydmy, ze stanowiskami porostów będących reliktowymi gatunkami lasów pierwotnych.