Dzieje gdańskiej wódki, znanej także pod nazwami „Goldwasser” i „Złota wódka” sięgają końca XVI wieku, kiedy to z Niderlandów przybył do Gdańska Ambrosius Vermeulen. Jemu to właśnie przypisuje się recepturę tego najsłynniejszego gdańskiego trunku. Produkt ten zyskał w ciągu kolejnych wieków dużą popularność w kraju i za granicą. Kosztowali jej nie tylko gdańscy patrycjusze, ale znana była również w Portugalii i Hiszpanii, Francji i w Anglii. J. Samp w swym dziele pod tytułem „Bedeker gdański” przytacza słynną legendę, którą owiana jest gdańska wódka: „Dawni gdańszczanie, wiedząc doskonale, że receptura złotej wódki objęta jest ściśle strzeżoną tajemnicą firmową, wymyślili historię o bogactwie, a nawet rozrzutności tutejszych mieszczan. W czasach największego dobrobytu podobno celowali – dla rozrywki – złotymi monetami do kamiennej czaszy, nad którą widnieje posąg Neptuna. Słynna fontanna przy Długim Targu uległa więc zapchaniu. Pewnej nocy woda w niej była już tak szlachetna, że zamieniła się w wyborną wódkę. Wówczas bóg morza zaczął ją energicznie mieszać swym trójzębem i monety przemienione zostały w złocistą miazgę. Gdy sprawa wyszła na jaw, kto żyw biegł ku Neptunowej fontannie, by napełnić złotą wódką beczki i konwie. Najszybciej ponoć uwijał się właściciel lokalu, w którym później wódka ta była wytwarzana”. Choć dokładna receptura złotej wódki owiana była tajemnicą, w starych zapisach odnajdujemy informacje o składnikach tego aromatycznego i zawiesistego trunku.
Składniki:
1 opakowanie Bardianu (anyż gwiaździsty), kardamon, goździki, kora cynamonu, mięta pieprzowa, gałka muszkatołowa, rozmaryn, melisa, kolendra, skórka pomarańczowa, skórka cytryny, spirytus, 1 l wódki, 1 szklanka koniaku, 2 szklanki cukru, wrząca woda, płatki złota
Wykonanie:
z 0,5 l wódki odlać szklankę i uzupełnić pozostałą wódkę szklanką spirytusu. W moździerzu ubić przyprawy i skórki owocowe. Zalać to przygotowaną miksturą i zostawić ją, aby macerowała się przez 4 dni. Rozpuścić cukier w gorącej wodzie, dodać 0,5 l wódki, koniak i wymieszać. Do tak przygotowanej mieszanki wlewać, według uznania, miksturę z przypraw. Dodać płatki złota. Odstawić na trochę.