Doskonałe wpasowanie dworu w krajobraz oraz zsynchronizowanie walorów estetycznych z użytkowymi sprawiają iż funkcjonalność i wykorzystanie miejsca były niezwykle dobre. Umiejscowienie obiektu przy głównej drodze z Gdańska do Lęborka czy zrobienie tartaku nad rzeką to tylko niektóre z przykładów mądrego wykorzystania przestrzenia w paraszyńskim dworze. Wokół dworu znajduje się rustykalny ogród z aleją prowadzącą pod wejscie oraz fantanna.

W połowie XIX wieku majątek przeszedł w ręce rodziny Zalewskich, którzy przeprowadzili prace remontowe. Nowe drzwi wejściowe, ozdobne elementy fasady wejściowej oraz obramowania okienne to tylko niektóre z upiekszeń jakie powstały. Na początku XX wieku rozpoczął sie powazny remont posiadłosci a trakcie którego dobudowano półkoliste szczyty elewacji północnej i południowej z herbami rodziny Zalewskich i Von Besser. To właśnie we władaniu tego drugiego rodu dwór pozostał aż do 1945 roku. II wojna światowe przyczyniła się do całkowitej dewastacji budynków gospodarczych, ocalał jedynie dwór oraz dom zarządcy. Liczna zmiana włascicieli trwała aż do 1991 roku, kiedy to cała posiadłość stała się własnością gminy i od tego czasu zaczęła pełnić rolę ogólnodostepnego obiektu gastronomiczno – hotelarskiego. Niestety obecnie dwór jest zamknięty i czeka na lepsze czasy.

Foto: M.Bieliński, Dep. Turystyki, UMWP