Jest zalążkiem mającego powstać na terenach postoczniowych muzeum, które stanowić będzie jedną z części Europejskiego Centrum Solidarności.

Na terenie byłej Stoczni Gdańskiej im. Lenina w Gdańsku w sierpniu 1980 roku narodziła się „Solidarność” – ruch społeczny i polityczny, który obudził w społeczeństwie polskim nadzieję na spełnienie marzeń o niepodległości. 18 dni strajku 1980 roku zakończone 31 sierpnia podpisaniem porozumień między strajkującymi a władzą, stały się symboliczną datą początku końca komunizmu w Europie.

Wystawa „Drogi do Wolności” opowiada o ludziach, którzy starali się urzeczywistnić marzenia o suwerenności Polaków żyjących w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Im wszystkim poświęcona jest ta wystawa. Decyzje konferencji jałtańskiej w 1945 roku oznaczały likwidację II Rzeczpospolitej Polskiej a kształtowanie nowego państwa praktycznie oddano Stalinowi. Chociaż Europa Zachodnia uznała układ jałtański za konieczny, Polska nigdy się z nim nie pogodziła. Po wojnie społeczeństwo wielokrotnie demonstrowało swoje umiłowanie wolności.

Wystawa składa się z siedmiu tematycznych sal:

1 SALA – ŻYCIE CODZIENNE PRL

Sklep spożywczy – to odtworzony prymitywny i ubogi w towary sklep z lat 70-tych. Ten symboliczny sklep to dobra okazja przypomnienia sobie tak często dziś idealizowanych realiów życia Polaków w socjalizmie.

2 SALA – WPROWADZENIE HISTORYCZNE

Okres Polski Ludowej to również czas wielkich represji politycznych. W latach 50-tych więzienie stało się symbolem państwa komunistycznego. Rekonstrukcja celi więziennej przypomina o więźniach politycznych okresu PRL. Stanowi ona jednocześnie symbol czasów, w których możliwość wyjazdu za granice bloku sowieckiego prawie graniczyła z cudem, a przeciętnego obywatela karmiono informacją, że jedynie system socjalistyczny gwarantuje obywatelowi dobrobyt. Stanowiska komputerowe tematycznie grupują kolejne etapy walki o wolność i prawa obywatelskie przed sierpniem 1980.

3 SALA – SIERPIEŃ 14.08.1980 – 31.08.1980

Do Sali wchodzimy przez ukwieconą, historyczną bramę Stoczni Gdańskiej. Wchodząc, napotykamy popiersie Lenina, którego imieniem nazywana była wówczas Stocznia.

Na filmie i slajdach uwidoczniono 18 dni strajku, którego wydarzenia odbiły się echem na całym świecie i stały się symbolicznym początkiem procesu upadku komunizmu w Europie. Drewniane tablice, na których został spisany ręcznie tekst 21 postulatów strajkowych, zostały wpisane 16 października 2003 na Światową Listę Dziedzictwa Dokumentacyjnego UNESCO pt. „Pamięć Świata’. W sali „Sierpień 1980” przeczytać możemy historię znaku graficznego „Solidarność”, stworzonego przez gdańskiego grafika Jerzego Janiszewskiego, loga rozpoznawanego dziś na całym świecie. Odtworzono również miejsce negocjacji przedstawicieli zakładów pracy Wybrzeża i ówczesnego rządu (Sala BHP).

4 SALA – SOLIDARNOŚĆ I NADZIEJA 01.09.1980-12.12.1981

16 miesięcy trwała legalna działalność „Solidarności”. Pokolenie, które wówczas odetchnęło wolnością nazywa ten okres z sentymentem – to był karnawał. W roku 1980 dziesięć milionów Polaków zapisało się do nowego związku, rozkwitło życie artystyczne i społeczne.

5 SALA – STAN WOJENNY 13.12.1981-22.07.1983

Dnia 13 grudnia 1981 roku władza komunistyczna wypowiedziała wojnę własnemu narodowi. Aby zrozumieć złowrogi sens propagandy komunistycznej z tego okresu, posłuchać można proklamacji generała W. Jaruzelskiego, fragmentów konferencji J. Urbana, ówczesnego rzecznika rządu. Na slajdach można obejrzeć uliczne walki narodu polskiego z narzuconą im odgórnie władzą. W gablotach zamieszczone są wykonane prymitywna technika naklejki i znaczki demonstrujące, że „Solidarność żyje nadal”. Odsłuchać możemy również fragmenty kazań kapelana Solidarności ks. Jerzego Popiełuszki, zamordowanego w roku 1984 przez służbę bezpieczeństwa. W Sali, w specjalnym pomieszczeniu, odtworzona została podziemna drukarnia. Okres stanu wojennego kończy sześciominutowy poruszający film. Uzupełnieniem filmu jest rozwieszony wokół sprzęt milicyjny i ZOMO, używany do rozpędzania demonstracji ulicznych.

6 SALA – RETROSPEKCJA FILMOWA

Retrospekcja filmowa to 7 minutowy przegląd filmów archiwalnych nawiązujących do wybuchów niezadowolenia społecznego w różnych okresach historycznych od 1956 do 1989 roku. Film kończy się wyborami z czerwca 1989 roku i powstaniem pierwszego niekomunistycznego rządu, z Tadeuszem Mazowieckim na czele.

7 SALA – CZAS ZMIAN

Tak nazywa się ostatnia sala, w której prezentowany jest w formie filmowej czas przemian w krajach Europy centralnej i wschodniej, zapoczątkowany w czerwcu 1989 roku w Polsce. 4 czerwca 1989 odbyły się pierwsze wolne do senatu i kontraktowe do sejmu wybory. Wydarzenie to zapoczątkowało tzw. efekt echa, czyli proklamowanie niepodległości przez poszczególne kraje Europy centralnej i wschodniej. W sali tej dodatkowo obejrzeć można wystawy czasowe, nawiązujące pośrednio do całej prezentacji „Drogi do Wolności”.