Dominuje tu krajobraz naturalny, ukształtowany przez lodowiec, stanowiący w głównej mierze równiny sandrowe poprzecinane rynnami jezior, dolinami rzek i zagłębieniami oczek wytopiskowych, a prawie cały obszar położony jest w dorzeczu Wdy. Na jego terenie umiejscowione są 53 jeziora, których powierzchnia przekracza 1 ha. Znaczącą rolę odgrywa Jezioro Wdzydzkie, które jest 6 w Polsce pod względem głębokości (72m).
Środowisko przyrodnicze WPK w większości stanowią ekosystemy leśne. Tutejsze borowe lasy bogate w owoce runa leśnego, stanowią raj dla grzybiarzy oraz zbieraczy jagód i ziół. Pozostałe tereny zajmują wody, łąki, pastwiska, pola uprawne i torfowiska. Przyrodniczą bioróżnorodność fauny i flory parku można poznać poprzez zapoznanie się z istniejącym rezerwatem przyrody – Krwawe Doły, 18 użytkami ekologicznymi, 4 obszarami chronionego krajobrazu, 2 obszarami Natura 2000, 21 pomnikami przyrody oraz chronionymi gatunkami roślin, zwierząt i grzybów. Charakterystycznym przedstawicielem fauny Parku jest endemiczny gatunek troci jeziorowej, zwany wdzydzką. Jest populacją autochtoniczną, reliktową formą, powstałą na skutek izolacji geograficznej związanej z ostatnim zlodowaceniem.
Komplek Jezior Wdzydzkich, Foto: LOT Serce Kaszub
W Parku i otulinie znajduje się ponad 100 jezior i 150 oczek wodnych, z których szczególnie interesujący jest kompleks Jezior Wdzydzkich o łącznej powierzchni 1455 ha, stanowiący zespół czterech jezior (Radolne, Jelenie, Gołuń i Wdzydze) rozciągające się w dwóch kierunkach – południkowym i równoleżnikowym, o rozpiętości ramion 9 na 12 kilometrów. Kształtem przypominają krzyż. Jest największym kompleksem jeziornym w tej części Kaszub. Ewenementem na skalę kraju, a nawet Europy są liczne naturalne wyspy na jeziorach kompleksu. Ostrów Wielki, Glonek, Ostrów Mały, Sorka, Sidły, Mielnica, Przerośla i Ceronek to wyspy jeziora Wdzydze. Na jeziorze Gołuń znajduje się wyspa Trzepcyn, a na Jelenim – Ostrówek. Największa z wysp, Ostrów Wielki, o powierzchni 90,66 ha i długości około 3 km to druga co do wielkości wyspa jeziorna w Polsce. Najmniejsza – to zaledwie kępa trzcin wyrastających ponad powierzchnię wody. Wszystkie jednak mają ogromne znaczenie jako siedlisko i obszar lęgowy rzadkich i chronionych ptaków wodno-błotnych. Obszar objęty jest formą ochrony przyrody Natura 2000 oraz wchodzi w skład Rezerwatu Biosfery Bory Tucholskie.
Poza przyrodą i krajobrazem w Parku znaczące są wartości kulturowe i historyczne, które wywodzą się z tradycji Kaszubów, w tym wiele elementów budownictwa wiejskiego. Liczne zabytki kultury ludowej zgromadzono w Parku Etnograficznym we Wdzydzach Kiszewskich. Aby poznać niepowtarzalną tradycję i kulturę regionu warto odwiedzić również Kalwarię Wielewską we Wielu oraz stare młyny, kuźnie czy kapliczki i krzyże przydrożne, jak również ślady osadnictwa z okresu neolitu (III-II tyś. p.n.e.) na Szwedzkim Ostrowiu.
Kalwaria Wielewska w Wielu, Foto: LOT Serce Kaszub
Dla lubiących wypoczynek na łonie przyrody wyznaczono w Parku 6 pieszych i 6 rowerowych ścieżek przyrodniczo – edukacyjnych o łącznej długości 185,5 km oraz szlak kajakowy na rzece Wda i Trzebiocha. Poza spacerowiczami i rowerzystami ścieżki służą również pasjonatom nordic walking czy narciarstwa biegowego. Ważnymi atrakcjami są również punkty widokowe. Będąc we Wdzydzach Kiszewskich koniecznie trzeba skorzystać z wieży widokowej, z której podziwiać można Krzyż Jezior Wdzydzkich.
Obszar parku jest doskonałą przestrzenią nie tylko dla przyrodników, ale osób chcących odpocząć w zdrowym czystym środowisku, korzystając z istniejącej infrastruktury edukacyjno-turystycznej oraz możliwości jakie daje aktywny wypoczynek na łonie przyrody.
Szlak rowerowy Lipusz – Wdzydze Kiszewskie, Foto: LOT Serce Kaszub
