Do roku 1980 obok murowanego kościoła stał drewniany kościółek z 1742 roku, w którym msze święte odbywały się sporadycznie. Kuria Biskupia przekazała go jednak do Kaszubskiego Parku Etnograficznego we Wdzydzach Kiszewskich.

Patronką nowo wybudowanego kościoła została św. Barbara, szczególnie czczona przez rybaków zamieszkujących Swornegaci. Świątynia została zbudowany z cegły na kamiennej podmurówce i otynkowana. Jego sylwetka nawiązuje do starej, kaszubsko-pomorskiej tradycji architektonicznej. Dach pokryto czerwoną dachówką, a wieńczący wieżę hełm wykonano z miedzianej blachy, kształtem przypominajacy cebulę.

Wchodząc do wnętrza świątyni warto zwrócić uwagę na polichromie, których autorem jest brat księdza Drapiewskiego – Władysław. Kolorystycznie nawiązują one do krajobrazów okolicy. Ciekawe są również trzy ołtarze i organy o bogatej dekoracji. Wykonali je artyści z Bawarii. Uwagę przykuwają także wspaniałe żyrandole wykonane z drewna i rogu.

W okresie letnim kościół zapełnia się nie tylko mieszkańcami, ale i turystami, uczestnikami obozów i spływów. Liturgia wówczas ma specyficzny wymiar, często międzynarodowy, uświetniana jest poprzez grę na gitarach i śpiew.