Ich zróżnicowane architektonicznie fasady z wielobarwnej, glazurowanej cegły prezentują bogaty repertuar elementów dekoracyjnych o historycznym rodowodzie. Przy ul. Mikołaja Reja mieszczą się budynki, na których formie i wystroju zaważyły wpływy secesji. Kamienica pod numerem 26, wzniesiona w 1906 roku, jest przykładem architektury secesyjnej w czystym wydaniu. Dopełnienie wytwornej wręcz elewacji frontowej obiektu stanowi szczyt o płynnym wykroju, zawierający owalne okno, dekorację w postaci stylizowanego kosza kwiatów i datę budowy. Inną, późniejszą odmianę secesji reprezentuje sąsiednia kamienica (pod numerem 27). Secesyjny charakter budynku wyraża się m.in. w wertykalizmie trójosiowej, czterokondygnacyjnej fasady, jej płaskości i linearności oraz zwieńczeniu szczytem o płynnym kształcie. Przy ul. Armii Krajowej 16 znajduje się kamienica wzniesiona w formie neoklasycystycznego pałacyku, postawiona po pożarze poprzedniej w 1918 roku (obecnie siedziba Miejskiej Biblioteki Publicznej). Charakterystycznym elementem jest niska wieża widokowa wystająca z połaci dachu od zachodu. Wewnątrz budynku zachowały się interesujące witraże (m.in. ze stylizowanym herbem Lęborka), zabytkowa klatka schodowa oraz drewniany, klepkowy sufit w jednym z pomieszczeń wypożyczalni dla dorosłych.

Zabudowania przy ul. Staromiejskiej, Reja 26 i 27, Armii Krajowej 16 (Miejska Biblioteka Publiczna) oraz przy pl. Pokoju.