Bogaty rajca miejski, Jan Uphagen nabył tę kamienicę w 1775 roku. Po nieustannych remontach i zmianach, które dostosowały dom do potrzeb zamożnego właściciela, Jan mieszkał przy Długiej 12 aż do swojej śmierci w 1802r. Następnie kamienica przechodziła pod rządy kolejnych właścicieli, jednak przez cały XIX wiek pozostała w posiadaniu jednej i tej samej rodziny, co w tamtych czasach było rzadkością. Na początku XX wieku, w uphagenowskiej kamienicy utworzone zostało muzeum, które działało aż do 1944 roku, kiedy to niemieccy konserwatorzy wynieśli wystrój oraz wyposażenie obiektu. Zagłada domu, podobnie jak miasta, nastąpiła w marcu 1945 r.

Kamienicę odbudowano już w niespełna 10 lat po wojnie z myślą przywrócenia jej przedwojennej funkcji, jednak dopiero działania podjęte w latach 1993 -1998 zostały zakończone sukcesem.

W budynku podziwiać można sień, wysokie wnętrze, którego podłoga wyłożona jest kamiennymi płytami, a ściany i sufit udekorowane są sztukateriami. Na prawo od wejścia znajduje się pomieszczenie, którego wyodrębnienie pozwoliło na prowadzenie kantoru w kamienicy.

Na pierwszym piętrze znajduje się salon, który jest najbardziej reprezentacyjnym wnętrzem kamienicy. Pomieszczenie dekorowane jest białymi boazeriami z płycinami przedstawiającymi antyczne budowle, zaś powyżej nich ściany wyścielone są tkaninami. W narożniku ustawiony jest oryginalny piec, a na suficie można podziwiać dekorację sztukatorską, która niegdyś była złocona i barwnie laserowana. Na drugim piętrze znajdowały się niegdyś sypialnie oraz salonik, które obecnie pełnią funkcję sal wystawowych.

Duża jadalnia położona jest od wewnętrznej strony kamienicy. Na jadalnianych ścianach króluje boazeria zdobiona mitologicznymi i antycznymi scenami, a powyżej niej rozwieszone są adamaszkowe tkaniny.

W skrzydle bocznym zlokalizowane są trzy niewielkie saloniki z boazeriami dekorowanymi przedstawieniami owadów, kwiatów, ptaków. Jeden z nich służył jako pokój muzyczny.

W oficynie znajduje się mała jadalnia ze stołem i krzesłami pochodzącymi z dawnego wyposażenia domu. Parter oficyny i bocznego skrzydła zajęty jest przez pomieszczenia gospodarcze, w tym kuchnię i spiżarnie. W XVIII wieku wciąż używano kuchni z otwartym ogniem.

Dom Uphagena przypomina o dawnej świetności Gdańska. Niegdyś była jedną z wielu mieszczańskich kamienic, dziś jest jedyną, której próg można przekroczyć, by poznać dawny układ przestrzenny i funkcjonalny, by obejrzeć wystrój i wyposażenie domu z epoki króla Stanisława Augusta.

Warto również odwiedzić:

– Muzeum Historyczne Miasta Gdańska

– Dwór Artusa

– Muzeum Bursztynu

– Ratusz Głównego Miasta

– Wartownia nr 1 na Westerplatte

– Muzeum Poczty Polskiej

– Twierdza Wisłoujście

– Muzeum Gdańskiej Nauki

Foto: R.Baranowski, Dep. Turystyki, UMWP