Budynek wzniesiono w 1890 r. w stylu neogotyckim. W okresie pruskim mieściła się tu średnia szkoła żeńska, w okresie międzywojennym magistrat, komitet partyjny za czasów PRL oraz szkoła muzyczna do 2005 roku. Obecnie budynek pełni funkcję Starostwa Powiatowego.

Dach budynku jest czterospadowy, drewniany, kryty dachówką cementową. Elewacja frontowa (południowa) siedmioosiowa, z ryzalitem w części środkowej, zwieńczonym trójkątnym szczytem. Wejście główne zamknięte ostrołucznie, nad którym znajduje się okno w ostrołucznej wnęce. Wszystkie otwory okienne zamknięte łukiem odcinkowym, w opaskach z jasno- i ciemnoczerwonych, układanych na przemian cegieł. Pod oknami drugiej kondygnacji wnęki znajdują się zdobienia z geometrycznym motywem układanym w licówki. Wszystkie elewacje licowane cegłą maszynową, podzielone w poziomie niewielkim ceglanym gzymsem kordonowym. W elewacji północnej szeroki ryzalit w osi, zwieńczony trójkątnym szczytem. W polu dwa wąskie otwory okienne i wnęka między nimi. W zachodniej części ryzalitu znajdują się drzwi wejściowe, a nad nimi niesymetrycznie ułożone okna klatki schodowej. Elewacja wschodnia bezokienna, nieotynkowana, licowana cegłą. We wnętrzu zespół płycinowych drzwi do sal, kilka mosiężnych klamek, na drugiej kondygnacji kremowy piec kaflowy, z niektórymi kaflami zdobionymi prostymi rysunkami akcesoriów rolniczych i rybackich (pług, łodzie).