Były to uniwersalne działa szybkostrzelne, pozwalające na zwalczanie samolotów oraz lekkich okrętów i kutrów torpedowych. Armaty umieszczono nad brzegiem Zatoki Gdańskiej, niedaleko portu rybackiego. Żelbetowe stanowiska ogniowe o lekkiej konstrukcji rozstawiono w odległościach co 55 m. Były zagłębione w ziemi i połączone podziemnymi korytarzami komunikacyjnymi.

Za stanowiskami zbudowano czterokondygnacyjną wieżę kierowania ogniem i stanowisko dowodzenia oraz schron agregatu prądotwórczego. Z tyłu, przy drodze znajdował się schron z centralą artyleryjską. W pobliżu portu zbudowano schron dla reflektora i schron dla jego agregatu prądotwórczego. Reszta zaplecza była wspólna z 13. BAS
W roku 1963 baterię połączono z 13. BAS, na terenie której się znajdowała, a od września 1968 nosiła oznaczenie 29. BAS. Z taką nazwą rozwiązano ją w 1974 roku. Dwadzieścia lat później trzy 100 mm działa pocięto na fragmenty, których większość złomowano. Jedna armata B-34U stoi na stanowisku nr 1001 do dziś.
W roku 2013 umocniono brzeg Zatoki Gdańskiej na helskim cyplu, tworząc deptak spacerowy prowadzący do stanowisk ogniowych baterii.