W Tłuczewie króluje piękna boginiPólnica. Wyobrażano ją sobie jako wyjątkowo urodziwą dziewczynę, która przystrojona w wianek, latem objeżdża na koniu pola, doglądając, czy rośliny dobrze rosną. Spotkanie Pólnicy przynosi nieszczęście – jej uroda urzeka każdego mężczyznę, który później z tęsknoty marnieje i umiera. Grzenia zamieszkał w Strzepczu, duch snu i sennych marzeń. Jego władzy podlega każde żywe stworzenie. Grzenia wyprowadza dusze ze śpiących ciał, zsyła prorocze sny i pokazuje im to, co było, lub to, co nastąpi. W Lewinku stoi Pùrtk – demon swarów i kłótni. Uważano, że mieszka w śmieciach albo nawet gnojówce, dlatego jego obecność poznać można po smrodzie. Głównym zajęciem Pùrtka są psoty. Nietrudno się domyśleć, że nie cieszył się szczególną sympatią mieszkańców Pomorza.

We wsi Pobłocie stoi dobrotliwy duszek Szëmich, sprowadzający na świat ciszę i łagodny szum. Mieszka w lesie i śpiewa swym cichym głosem drzewom i leśnym stworzeniom.

Bòrowô Cotka, której posąg stoi w Smażynie – duch borów i opiekunka leśnych zwierząt i ptaków. Dobrzy ludzie nie musieli się jej bać, szczególną troską otaczała też dzieci, obdarowując je jagodami i orzechami, chroniąc przed czarownicami i prowadząc do domu, gdy zabłądziły w lesie. Jednak biada temu, kto działał na szkodę lasu. Potrafiła go nawet zamienić w jałowiec – stąd często w leśnym półmroku wydaje nam się, że widzimy ludzkie postaci, podczas gdy są to ci, których dosięgła klątwa Borowej Ciotki. Pikòn – złośliwy demon zsyłany przez czarownice, sprawca kołtuna i ułomności gnębiących ludzi – znajduje się we wsi Lewino.

We wsi Miłoszewo zamieszkał duch tajemnic Damk, który opiekuje s ię milczkami i odludkami. Na Kaszubach obawiano się milczków i ludzi bez poczucia humoru, przypisując im kontakty z Damkiem.

W sołectwie Kobylasz-Potęgowo stoi duch Lubiczk – opiekun miłości i seksu. Wierzono, że Lubiczka przekazują sobie zakochani, a on sprawia, iż nie mogą już żyć bez siebie. We wsi Niepoczołowice stoi zły duszekNëczk, kaszubski wodnik żyjący w morzu, jeziorach i rzekach. Przypisuje się mu tworzenie na jeziorach wirów i niebezpiecznych dla pływaków prądów wodnych.

Szlak łączy 13 sołectw gminy Linia. Cała trasa ma 85,6 km. Przy każdym drewnianym duchu można odpocząć przed następnym odcinkiem szlaku – stoją przy nich ławeczki, nie zapomniano też o stojakach rowerowych.