Park Krajobrazowy Mierzeja Wiślana, Piaski, fot. W. Woch
Park Krajobrazowy Mierzeja Wiślana
Mierzeja rozciągająca się między Gdańskiem a Półwyspem Sambijskim w Rosji stanowi geograficzną osobliwość, bogate siedlisko dzikiej przyrody, a zarazem raj dla miłośników aktywnej turystyki. Bogate w bursztyn plaże, ciekawie ukształtowane wydmy oraz pachnące igliwiem lasy sosnowe wprost zapraszają do spacerów i wędrówek, urzekając zakątkami dzikiej natury i wyrazistymi śladami niegdysiejszej działalności człowieka. Utworzony tu Park Krajobrazowy Mierzeja Wiślana możemy odwiedzić wędrując jednym z dwóch szlaków turystycznych, uwzględniających atrakcje o różnym charakterze.
Żółty szlak pieszy zwany „Bursztynowym” lub „Jantarowym” jest częścią Międzynarodowego Szlaku Dalekobieżnego Pieszego E-9, przebiegającego wzdłuż wybrzeży Atlantyku, Morza Północnego i Bałtyku. Naszą 45-kilometrową wędrówkę rozpoczniemy w miejscowości Mikoszewo, gdzie znajduje się przeprawa promowa przez Wisłę. Idąc przez nadmorskie lasy trafimy do miejscowości Jantar i Stegna – w tej drugiej warto zobaczyć szachulcowy Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa z XVII w. Tak dotrzemy do skraju dawnego nazistowskiego obozu koncentracyjnego KL Stutthof we wsi Sztutowo, po czym wkroczymy na teren Parku w okolicach rezerwatu przyrody chroniącego największą w Europie kolonię lęgową kormoranów. Na naszej drodze jest też osada Przebrno, stanowiąca niegdyś granicę Wolnego Miasta Gdańska. Nasze dalsze kroki kierować będziemy na wschód aż do najwyższej wydmy Mierzei, Wielbłądziego Garbu (56 m n.p.m.), skąd zawrócimy do lubianej przez turystów miejscowości Krynica Morska, która powita nas swoimi atrakcjami.
Oznaczony kolorem niebieskim szlak „Nadwiślański” o długości 76 kilometrów obejmuje otulinę Parku. Trasa rozpoczyna się w Sztumie i wiedzie głównie wschodnim brzegiem końcowego fragmentu Wisły. Niedługo po rozpoczęciu wędrówki dotrzemy do rezerwatu Las Mątawski z kilkusetletnimi topolami białymi zwanymi „dwunastoma apostołami”. Swoją ostoję mają tu bielik, kania czarna i kania ruda. Niedługo za półmetkiem drogi naszym oczom ukaże się wieś Palczewo, gdzie miejscem godnym uwagi jest z pewnością przepiękny, kameralny Kościół Matki Bożej Częstochowskiej zbudowany w całości z drewna. Na końcowym etapie szlaku warto zatrzymać się na nieco dłużej w miejscowości Żuławki, umieszczonej w 2015 r. na liście „50 najciekawszych wsi w Polsce”, ze względu na świetnie zachowane zabytkowe zabudowania, charakterystyczne dla historycznego stylu architektonicznego regionu Żuław Wiślanych. Uwagę zwracają tu tzw. domy podcieniowe z charakterystycznymi, wspartymi na słupach wystawkami. Szlak kończy się w Mikoszewie.
