Lentze, po odbyciu dwóch podróży studyjnych, zaprojektował konstrukcję mostu belkowego o sześciu przęsłach z równoległymi, kratowymi ścianami. Na podporach umieszczono pięć par wież, zaś oba wjazdy na most zostały zaakcentowane portalami, w których zamontowano ciężkie żelazne wrota, chroniące most przed zniszczeniem. Wieże i portale zbudowano z żółtej, klinkierowej cegły w stylu neogotyckim. Most wzniesiono w latach 1851-1858. Miał on długość 837 metrów (łącznie z portalami) i był wówczas najdłuższym mostem w Europie i jednym z najpiękniejszych na świecie. W latach 1888-1891, 40 metrów na północ zbudowano, według projektu Georga Ch. Mehrtensa, kolejny most z przeznaczeniem na przeprawę kolejową. W latach 1910-1912, w związku z przesunięciem na wschód wałów przeciwpowodziowych, oba mosty przedłużono.

Mosty zostały poważnie zniszczone w czasie działań wojennych II wojny światowej, zarówno w 1939, jak i 1945 roku. W wyniku odbudowy powojennej, z pierwotnego mostu lisewskiego zachowały się jedynie trzy przęsła z 1857 roku, dwa z 1912 oraz dwie pary wież, natomiast drugi most został całkowicie przebudowany.

14 maja 2004 roku Amerykańskie Stowarzyszenie Inżynierów Budownictwa uznało Most Lisewski w Tczewie za Międzynarodowy Zabytek Inżynierii Budowlanej (jako pierwszy obiekt w Europie Środkowo-Wschodniej i jeden z 240 w świecie).

Foto: PROT