Dla nowej floty potrzebna była baza morska, niezależna od Gdańska i głębsza niż Puck. Postanowiono więc zbudować nowy port wojenny na Półwyspie Helskim oraz broniące go fortyfikacje. Port i twierdzę Władysławowo, ulokowano naprzeciw Pucka, na terenie wschodniej części dzisiejszej miejscowości Chałupy. Wysuniętą na wschód twierdzę Kazimierzowo, nazwaną tak na cześć brata króla, zbudowano w roku 1635.

Ulokowano ją w rejonie obecnego przysiółka Kuźnica-Syberia, przy głębince u nasady Suchej Rewy. Jej fortyfikacje wzniesiono w manierze staroholenderskiej, czyli w postaci obwałowań ziemnych uzupełnionych ostrokołami i fosą. Otrzymały narys kwadratu o boku liczącym około 150 m, opatrzonego w narożach bastionami ze stanowiskami artylerii.
Brama do fortu znajdowała się od strony morza i osłonięta była przez wały placu broni. Fortyfikacje twierdzy były prawdopodobnie uzupełnione o baterie wysunięte w kierunku południowo-wschodnim. Ponadto starano się podtrzymać i sztucznie powiększyć „kanały” po przelewach sztormowych po obydwóch stronach fortu.
Po podpisaniu w Sztumskiej Wsi rozejmu ze Szwecją przerwano budowę okrętów, wobec czego port oraz fortyfikacje na półwyspie przestały być potrzebne. Z powodu braku funduszy w roku 1643 ograniczono załogę, a później opuszczono umocnienia fortu.