Najstarsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 1239 roku. Jej lokacja nastąpiła 14 kwietnia 1312 r. z rąk komtura Gtintera Arnsteina z Dzierzgonia. Wtedy też parafi nadano pięć włók ziemi i dziesięciną z 67 włók. Odbudowę pierwszego kościoła parafialnego koło Starego Dzierzgonia zarządził dzierzgoński traktat pokojowy z Prusami z 7 lutego 1249 roku. Najprawdopodobniej kościół ten służył parafii przez około sto lat, ponieważ w latach 1350-1360 wybudowano drugi kościół (gotycki), którego strona północna nie posiadała okien. Komtur dzierzgoński Konrad von Bruiningsheim przed 19 listopada 1355 r. nadając wsi dobra, sześć włók przyznał kościołowi, co potwierdził jego następca Werner von Rumdorf dnia 19 grudnia 1355 r.. W I połowie XVI w. parafia była nie obsadzona. Wizytator w 1543 r stwierdził, że do parafii należało pięć wsi, a proboszcz tutejszy obsługiwał również teren parafii w Starym Mieście. W II połowie XVI stulecia działał zbiór protestancki, ale już w 1591 r. złożono z urzędu tutejszego proboszcza ewangelickiego , Kościół, plebania i zabudowania proboszczowskie stały przy drodze tylnej wsi. Ze względu na to, że mieszkała tutaj znaczna liczba ludności polskiej, w XVII-XVllI w. nabożeństwa odprawiano po polsku. W tym też czasie, na początku XVII w., powstała we wsi pierwsza szkoła elementarna. W 1818 r. źródła potwierdziły istnienie parafii ewangelickiej , Przejęty przez protestantów kościół przywrócono katolikom w 1945 r, a dnia 8 grudnia 1958 r poświęcono. Parafię katolicką reerygowano 1 sierpnia 1957 roku. Parafia posiada dwie filie: kościół w Przezmarku oraz kaplicę cmentarną w Monastyrzysku, którą dostosowa­no do odprawiania nabożeństw