W tym czasie prowadzono rozpoznanie polskich sił, a niemiecka artyleria i okręty walczyły z polskimi bateriami. W dniu 30 września rozpoczął się atak na polową pozycję obronną ulokowaną przed Chałupami, poprzedzony silnym przygotowaniem artyleryjskim. Ponieważ ogień artylerii skoncentrowano na małym obszarze, to zniszczenia były duże i niemiecki szturm uzyskał sukces. Polskie oddziały wycofały się, po czym wysadziły improwizowaną zaporę minową, co skutecznie zatrzymało niemiecki atak.

Zapora ta znajdowała się pomiędzy Chałupami i Kuźnicą, na wąskim odcinku mierzei. Wybuch nie przerwał całkowicie półwyspu, tylko utworzył rów przeciwpancerny od zatoki do nadmorskiej wydmy. Całkowicie zniszczone zostały duże odcinki toru kolejowego i drogi.
We wrześniu 1939 roku na przedpolu Ośrodka Oporu „Jastarnia” zbudowano dwie takie zapory minowe. Jako ładunki wybuchowe wykorzystano głowice torped okrętowych zawierające łącznie ponad 20 ton materiałów wybuchowych, które zakopano głęboko w piasku. Wybrano dogodne do obrony miejsca, w których półwysep ma około 200 m szerokości.
W roku 1945, podczas niemieckich przygotowań do obrony Helu, rejon ten ponownie przygotowano do obrony przeciwpancernej. Wykopano rów przeciwpancerny, a w wodzie ustawiono barykady z parowozów.
Obecnie miejsce to wskazuje kamień pamiątkowy ustawiony przy drodze leśnej, w połowie drogi Chałupy – Kuźnica, około 250 m na zachód od przejścia na plażę nr 26.